Minik Tavşanım'ın İlk Gezintisi (22.02.2010)

Havalar ısınıyor, kızımın kırkı yaklaştı, baba işyeri arabasını aldı, anaannenin dün ilk emekli maaşı günüydü ve kızımın doktor kontrolünün zamanı gelmişti. Bütün bunlar bir aradayken kızımın bebek arabasını alıp ilk gezintisini yapmak kaçınılmazdı tabi ki.

İlk önce kızımı Sağlık Ocağına götürdük, orda kızımın ikinci aşısı yapıldı. Aşısı yapıldıktan sonra anaannesi, dedesi ve aretannesi ile birlikte büyük hala'ya (Zebure hala'sına) sürpriz ziyaret yaptık. Daha sonra Medikal Park'taki doktor amcamıza gittik. Doktor amcası kızımın kontrollerini yaptı. Maşallah canım kızım çok büyümüş, 1 ay içinde 1,100 gr almışız ve 3,5 cm uzamışız. Doktor amcanın kızımızın çok sağlıklı olduğunu söylemesi bizi çok sevindirdi, bu demek oluyor ki annesi (yani ben) kızına çok iyi bakıyor :).

Kontroller bittikten sonra anaanne ilk emekli maaşını aldığı için bize İskender ısmarladı. Çok acıkmıştık zaten, süper oldu. Yemeğimizi yedikten sonra bir sürpriz ziyaret de Suzan halasına yaptık. Onun için de bu ziyaret tam sürpriz oldu, minik prensesi bir haftadır göremediği için çok sevindi görünce.

Ziyaretlerimizi tamamladıktan sonra hep beraber Korupark'a gittik. Orada da biraz gezindik. Babası ve anaannesi kızıma ciciler aldılar. Bol bol resim çekindik. Eee önemli bir gündü tabi, kızımın bebek arabası ile siftahıydı çünkü. Gezimizin sonunda küçük hanımın geç te olsa banyosunu yaptırdık ve karnını doyurduktan sonra günün yorgunluğunu mışıl mışıl bir uykuyla attık.

Dedeler

10 gün kadar önce Suden'in anneannesi ve babaannesi için bir teşekkür yazmıştım. Onlara sonsuz müteşekkiriz elbette. Ancak dedeleri de unutmamak gerek. Şanslı doğdu bizim kızımız. Onun için ne planlar yapılmıştır dedeleri tarafından... Dedelerinin biriciğidir Suden.

İyi ki varsınız Suden'in dedeleri...

İlk ayı bugün doldurduk

Suden'im, tavşanım, bugün ilk ayını doldurdun. Zaman çabuk geçiyor, ya da artık bana öyle geliyor. Meşguliyetimiz arttı tabi... :) Maşallah sessiz ve sakinsin genel olarak. Ee arada ani çıkışların da olacak tabi, neticede kendini hissettirmen, ilgi çekmen gerekiyor, dimi...
İlk ay olması gereken reflekslerin güçlü maşallah. Günden güne hareketlenmelerin arttı. Öyle tahmin ediyorum, erken yürümeye başlarsın, inşallah.
Seninle ilgilenen kişiye dikkatle bakıyorsun, sanki tanımaya çalışıyorsun. Öyle sanıyorum ki anneni ve beni, hatta anneannen ile babaanneni artık tanıyorsun bile. (Halası alınma sakın, seni de tanıyordur artık, bak ayını ne kadar sevmiş :))
Daha önce de bahsetmiştim banyoyu seviyorsun diye. Her akşam düzenli olarak yıkanıyoruz... dimi. Aferin sana!
Canım benim, galiba gözlerin maviş olacak senin. Yani baban gibi :). Ehh babasının kızı, n'olcak!
İlk doğduğunda "Üeeee" diye çok hoş bir ağlaman vardı. Ağlaman hala hoş (ağlamanın hoşu nasıl oluyorsa) ama şeklini değiştirdin, artık daha bir bildik "Ingaa" ağlaması yapıyorsun. Tabi yine sana has bir stil geliştirdin, sonuna bir frenleme sesi de katıyorsun :).
Çirkin tavşanım benim, bakalım önümüzdeki günlerde daha neler yapıcaz...

Suden 1 aylık

Canım kızım büyüyor. Birtanem bugün tam 1 aylık oldu. Prensesim gün geçtikçe kocaman kız oluyor, artık kıyafetlerimiz bile küçülmeye başladı. Maşallah çok hareketli bizim fındık kurdumuz. Prensesim seni çok seviyorum, kocaman öpüyorum.

Banyo sonrası (video)

"Yıkandıktan sonra kurulama ...

... ve yağlama" (Keyfe dikkat!)

Banyo saati gelince...

Suden büyüyor...

Canım kızım bugün üç buçuk haftayı geride bıraktı bile... Maşallah!

Anneanne ve Babaanne'ye teşekkür

Anne-baba olmak anlatılmaz güzel bir duygu. Anneanne yada babaanne olmak… o da anlatılamaz başka güzellikte bir duygudur. Suden’im doğduğundan bu yana her ikisindeki o heyecan da hiç bitmedi, sanki günden güne artıyor hatta. Sağ olsunlar hiç yalnız bırakmıyorlar, gece-gündüz nöbetteler, anneye her konuda yardımcı oluyorlar, yemek yapıyorlar, torunlarının banyosunu yaptırıyorlar… sonsuz müteşekkirim, ki onlarda bir iş olarak görmüyor, seve seve candan yapıyorlar. Emin olun siz ne kadar seviyorsanız torununuzu, o da sizi şimdiden o kadar seviyor.



İyi ki varsınız Suden’in anneannesi ve babaannesi!

11 Şubat ...

Bugün önemli bir gün. Tam üç yıl önce bugün; aşkımla, hayatımla, kızımın annesi canım karımla bu yola girmemizdeki ilk adımlardan birini attık, sözlendik.

Evet hayatım, sözlenmemizin üçüncü yılını kutluyoruz bugün. Seninle birlikte hayatımın sonuna kadar... Seni seviyorum.

(Bu vesileyle şimdiden 14 Şubat Sevgililer gününü de kutlasam.. olur mu acaba?) ;)

Banyoyu seviyoruz :)

Banyomuzu düzene soktuk artık. Her akşam aynı saatte hazırlıklarımızı yapı- yoruz. Oda sıcaklığını birazcık arttırıyoruz. Kızımın kıyafetlerini çıkardığımızda banyo yapacağını anlıyor ki, öyle bir seviniyor, o ifade görülmeye değer. Yıkanmayı, suyu çok seviyoruz, çoook...

Veee bıcı bıcı ... Hiç sesi çıkmıyor (maşallah). Hatta küvetten çıkmak bile istemiyor. Ama her keyfin bir sonu var tabi. Kurulama ve yağlama işleminden sonra giydirme var yaaa.., işte o bir sorun. Sevmiyoruz işte, ferah ferah hareket etmek varken giysilere hapsolmak ta neymiş. Giydirdiğimizde biraz zorluk çıkarsa da, anne kucağına beslenmek için geldiğinde işte o zaman bir oooh çekiliyor.

Canım Suden'im benim, babasının bitanesi...

Hoşgeldin kardeşşşş.... :)

Dün (09/02/2010) güzel bir haber aldık. Sevgül ve Cemil'in bebeği artık sıkılmış, "Ben de geliyoruuuumm.." diyerek dünyaya gözlerini açmış. Maşallahı var, 3.550gr doğmuş. Adını da Salih Doruk koymuşlar. Kendilerini canı gönülden tebrik ederiz, adıyla yaşamasını, analı-babalı ve sağlıklı büyümesini dileriz.